Jaką karmą karmić kota, kocie ciekawostki, temperatura ciała kota, koci ogon.
Koty są zoofagami, tzn. że ich układ pokarmowy przystosowany jest tylko do pokarmów mięsnych (krótkie jelito cienkie). Dobrze zbilansowana karma sucha renomowanych marek zapewnia wszystkie składniki odżywcze- odpowiednią ilość białka zwierzęcego, witamin, soli mineralnych itd.
Moje koty jedzą suchą karmę Royal Canin, mokrą karmę Bozita, Gourment, Sheba oraz surowe mięso- wołowinę i kurczaka. Lubią też kwaśną śmietanę 18% i biały ser.
Normalna temperatura ciała kota waha się od 38 do 39 °C. Gorączka u kota występuje, gdy temperatura jego ciała przekracza 39,5 °C. Temperatura 37,5 °C oznacza hipotermię.
Stan emocjonalny kota można odczytać, obserwując jego zachowanie.
Ogon kota oprócz pomagania mu w utrzymaniu równowagi w chodzeniu na wąskich powierzchniach sygnalizuje również nastrój zwierzęcia. Ogon ustawiony na wprost oznacza, że kot jest spokojny. Ogon uniesiony pionowo do góry oznacza chęć kota do zabawy. Gdy zwierzę macha ogonem, oznacza to, że jest zdenerwowane, czyli inaczej niż jest to w przypadku psa. Machanie końcem ogona oznacza zainteresowanie, a jeżeli kot stoi przy tym na ugiętych łapkach – podniecenie, kiedy kot ma lekko najeżone włosy na karku i napuszony ogon jest poważnie zaniepokojony lub zdenerwowany sytuacją. Będąc rozdrażnionym może zaatakować innego osobnika. Kot uwielbia pogoń za szybko poruszającymi się przedmiotami i wchodzenie na drzewa, z których jednak z trudem schodzi. Świetnie też potrafi bawić się sam. Z braku gryzoni (np. w mieszkaniu, w mieście), aby zaspokoić swój instynkt łowiecki, poluje na owady, zwłaszcza latające.
Z tym polowaniem to jest tak, że każda mucha jest obiektem polowania. Są skuteczne i nie ma znaczenia, czy mucha siedzi na ścianie czy firance. Dla mnie jednak różnica jest ogromna i zdecydowanie konkuruję z kotami w polowaniu na muchy, szczególnie gdy firanka jest z delikatnego materiału…
Koty są często opisywane jako zwierzęta samotne. W rzeczywistości jednak są z natury towarzyskie. Mają słabo rozwinięty instynkt stadny; oznacza to, że w stanie dzikim same dbają o swoje podstawowe potrzeby (bezpieczeństwo, pożywienie).
Relacja pomiędzy ludźmi a kotami domowymi przez tysiące lat nabrało cech symbiozy. Koty dostrzegają różnice gatunków i wiedzą, że ich opiekunowie nie są kotami. Potwierdza to różnica między językiem ciała używanym przez kota w kontaktach z ludźmi a tym używanym wobec przedstawicieli swojego gatunku. Niektórzy zoologowie uważają, że kot traktuje opiekuna jak zastępczą matkę, pozostając w stanie „przedłużonego dzieciństwa”.
Kot nie znosi złego traktowania i jest pod tym względem bardzo pamiętliwy. Dobrze traktowany, przywiązuje się do swego właściciela i na swój powściągliwy sposób okazuje mu przyjazne uczucia (wybiega na spotkanie, wychodzi na spacery, towarzyszy przy pracy, domaga się głaskania itp.). Niektóre koty można nauczyć prostych sztuczek, np. „proszenia” o jedzenie.
Kot potrafi po krokach rozpoznać swojego ukochanego opiekuna, staje przy drzwiach i czeka. Koniecznie trzeba przywitać się z kotem, wygłaskać, „wysłuchać” jeśli kot ma coś do wymiauczenia i troszkę porozmawiać z nim. Wysłucha z uwagą.
Koty nie używają tak, jak inne zwierzęta, jakichkolwiek zbiorników wodnych do mycia się. Czyszczą swoje futro kilkakrotnie w ciągu dnia, liżąc sierść, a tam gdzie nie sięgają językiem – zwilżoną językiem łapą, wycierają dokładnie całe ciało. Język kota jest szorstki (posiada wiele małych „haczyków”), przez co skutecznie wygładza sierść, usuwa brud z futra i siwe, obumarłe włosy. Połykanie włosów w trakcie higieny kota może prowadzić do zakłaczenia, czyli powstawania pilobezoarów (zwanych także wypluwkami, lub potocznie kłaczkami). W usunięciu zakłaczenia pomaga kotu jedzenie trawy oraz niektórych rodzajów surowego mięsa, dzięki czemu jego układ trawienny działa lepiej i nie jest zanieczyszczony.